“బెరుకెందుకూ! చిన్న పిల్లాడేగా!” అని తనకు తానుసర్ధి చెప్పుకొని, నెమ్మదిగా వాడి గదిలోకి అడుగుపెట్టింది. ఆమె వెళ్ళేసరికి వాడు ఫేంటూ, షర్టూ తీసేసిఅండర్ వేర్ తో ఉన్నాడు.
వాడి లేత యవ్వనపు పొగరు అండర్ వేర్ లో ఉబ్బెత్తుగా కనిపిస్తుంది. అండర్ వేర్ పైన, పొత్తి కడుపుకింద నూనూగు వెంట్రుకలు మెరుస్తున్నాయి.వాటిని చూడగానే ఒక్కసారి అక్కడ తాకితే ఎలా ఉంటుందన్న ఆలోచన వచ్చింది ఆమెకి. ఆ ఆలోచనతోనే ఆమె పేంటీలో అలజడి మొదలయ్యింది.కొద్దిగా తడి అయ్యిందేమోనన్న అనుమానం కూడా వచ్చింది ఆమెకి. “అక్కడ వాడి చెయ్యి తగిలితే ఎలా ఉంటుందీ!” అనుకుంది. అలా అనుకోగానే ఆమెనరాలన్నీ జివ్వు మన్నాయి. ఇక ఆపుకోలేక, తనలో తానే అన్నట్టుగా, “రమేష్..” అని పిలిచింది తమకంగా. వాడు ఆమెని అప్పుడు గమనించాడు. తనఒంటి పైన అండర్ వేర్ ఒక్కటే ఉందన్న స్పృహే లేదు వాడికి. ఎందుకంటే, అలా చాలా సార్లు ఆమెకి కనిపించాడు వాడు. అందుకే కేజువల్ గా “ఏంటిఆంటీ!?” అన్నాడు. “మీ..మీ అమ్మ పిలుస్తుంది.” అంది మళ్ళీ తడబడుతూ. వాడు మళ్ళీ విచిత్రంగా చూసి, “నా షార్ట్ కనబడడం లేదు ఆంటీ…”అన్నాడు వాడు బిక్కమొహం వేసి, తన వార్డ్ రోబ్ లోకి చూస్తూ. వాడి మొహం చూసి, ఒక్కసారిగా వాడు పిల్లాడన్న విషయం గుర్తుకు వచ్చింది ఆమెకు.దాంతో నవ్వు వచ్చి, ఒక అడుగు ముందుకువేసి, “నేను వెదకనా!” అంది. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు అదే మొహంతో. ఆమె నెమ్మదిగా కదిలి వార్డ్ రోబ్దగ్గరకి వెళ్ళి వాడికి ఆనుకొని నిలబడి, లోపల వెదకసాగింది. వాడు ఆమె వెనక్కి చేరి, “అన్నీ తీసేస్తే మడతలు నలిగిపోతాయని అమ్మ తిడుతుందిఆంటీ.” అన్నాడు. “పోనీ ఏం తీయమంటావో నువ్వే చెప్పు.” అంది ప్రమీల. వాడు కాస్త ముందుకు వంగి, “అదిగో, ఆ అడుగున ఉన్న షార్ట్ తియ్ ఆంటీ.”అన్నాడు. అలా ముందుకు జరగడంలో వాడి అంగం ఆమె పిరుదులను తాకింది. వాడికి ఎలా ఉందో గానీ, ఆమెకి మాత్రం ఒళ్ళు ఝల్లుమంది.మామూలు స్థితిలోనే వాడి అంగం వాడిగా ఉన్నట్టు ఉంది. “మరి లేస్తే ఎలా ఉంటుందో!” అనుకుంది ప్రమీల. అలా ఆలోచిస్తూనే, ఒక షార్ట్ ని బయటకితీయబోతుంటే, “అయ్యయ్యో! అది కాదు ఆంటీ..” అంటూ మరింత ముందుకు వంగాడు వాడు. ఆమె పిరుదుల స్పర్శ ప్రభావమో ఏమో, వాడి అంగంఊపిరిపోసుకుని, ఆమె పిర్రకు గుచ్చుకోసాగింది. మనసులోనే “మ్..” అని మూలుగుతూ, యదాలాపంగా జరిగినట్టు కాస్త వెనక్కి జరిగింది ఆమె. దాంతోవాడికి మరింత మూడ్ వచ్చింది కాబోలు, గట్టిగా వాడిగా ఆమెకి గుచ్చుకుంది వాడిది. ఆమె పిర్రల మెత్తదనం వాడికి మత్తును కలగజేస్తుంది. మరింతగట్టిగా గుచ్చాలని అనిపిస్తుంది వాడికి. మళ్ళీ ఆంటీ ఏమంటుందో అన్న భయంతో, వాడు అలాగే ఉండాలో, వెనక్కి వెళ్ళాలో తెలియని స్థితిలోపడిపోయాడు. ఆ స్థితిలో వాడు సన్నగా వణకడం ఆమెకి తెలుస్తూనే ఉంది. మెడ వెనక వాడి ఊపిరి వేడిగా కాల్చేస్తుంది. ఆమె పరిస్థితీ అలాగే ఉంది.అప్పటికప్పుడు వెనక్కి తిరిగి వాడి అంగాన్ని పట్టుకోవాలనిపించింది ఆమెకి. కానీ “తొందరపడకూడదు.” అనుకొని, గబుక్కున వాడు అడిగిన షార్ట్బయటకి తీసి, వాడి చేతిలో పెట్టి, చిన్నగా నవ్వి, బయటకు వెళ్ళిపోయింది. తన పరిస్థితి ఆంటీ గమనించిందా, లేదా అన్న డౌట్ లో ఉండిపోయాడువాడు. “గమనించి ఉంటే ఆంటీ తిట్టేది కదా, తిట్టలేదు కాబట్టి, తన విషయం బయటపడలేదు..హమ్మయ్య..” అనుకున్నాడు. గది లోంచి బయటకువచ్చిన ప్రమీలకు, ఇంకా గుండె దడగానే ఉంది. శోభనానికి సిద్దమయిన కొత్త పెళ్ళికూతురిలా ఈ అలజడి ఏమిటో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. ఈఆరాటానికి ఆమెకి ఒకపక్క నవ్వు వస్తుందీ, మరోపక్క సిగ్గేస్తుంది. ఆమెని గమనించిన కవిత నవ్వుతూ, “లోపల ఏం జరిగిందేమిటీ! అలా మెలికలుతిరిగిపోతున్నావూ!?” అంది హాస్యంగా. “ఛీ పోవే!” అంది ప్రమీల మరింత ముడుచుకుపోతూ. “మ్..నేను పోతే, నా కొడుకుని మొత్తం…” అని ఏదోఅనబోతుండగా, “అమ్మా!” అంటూ రమేష్ వచ్చాడు అక్కడకి. వాడిని చూడగానే ప్రమీల చప్పున పక్కకి వెళ్ళిపోయింది. ఆమెని చూసి రమేష్చటుక్కున తల వంచుకున్నాడు. ఆ ఇద్దరినీ చూసి కవిత సన్నగా నవ్వుకుంది. ఇక ఆమె తనని ఆటపట్టించకుండా వదలదని అర్ధమయిపోయిందిప్రమీలకు. “సరే! ఇక నేను వెళతానే..” అంది చిన్నగా. కవిత చిన్నగా పెదవి కొరుకుతూ, “అలాగే, చీకటి పడిందిగా, నా కొడుకుని తోడు తీసుకెళ్ళు,ఎందుకైనా మంచిది.” అంది కళ్ళు ఎగరవేస్తూ. “వద్దు, నేను వెళతాను.” అనేసి, గబగబా బయలుదేరింది ప్రమీల. బయటకు వచ్చిందే గానీ, ఆమెకిమొత్తం వేడెక్కిపోయి ఉంది. బలవంతంగా తనలోని సెగను కంట్రోల్ చేసుకొని, ఆటోలో ఇంటికి వచ్చేసింది. ఒంట్లో వేడికి తల పగిలిపోతుంటే, ఒక గ్లాసుడుమంచినీళ్ళు తాగి, మంచంపై పడుకుంది. అలా పడుకున్న కొద్దిసేపటికే నిద్ర పట్టేసింది. అలా ఎంతసేపు పడుకుందో తెలీదు గానీ, సడెన్ గా మెలుకువవచ్చేసింది. టైం చూసుకుంటే సాయంత్రం ఆరుంపావు అయింది. “అరే! పడుకొని అరగంట కూడా కాలేదు కదా!” అనుకుంది. ఇక పడుకున్నా నిద్రపట్టదని డిసైడ్ అయ్యి, ఏం చేయాలో తోచక, లేచి, మార్కెట్ వరకూ వచ్చింది. అటూఇటూ తిరుగుతూ ఉండగా, ఆ పక్కనే శ్రీను గాడు కనిపించాడు.వాడిని చూడగానే మళ్ళీ శరీరం వేడెక్కసాగింది. “మరోసారి వీడితో పిసికుంచుకుంటే ఎలా ఉంటుందీ?” అన్న ఆలోచన మొదలయ్యింది ఆమెలో.......... అయితే అమెని చూడగానే శ్రీనుగాడు నెమ్మదిగా జారుకోబోయాడు. అది గమనించి, “ఒరేయ్! ఆగు.” అందిఆమె. వాడు టక్కున ఆగిపోయాడు. “ఇలా రా..” అని పిలిచింది. వాడు దగ్గరకి వచ్చాడుబిక్కుబిక్కుమంటూ. “ఏంటి ఇక్కడా!?” అంది ఆమె. “ఏ..ఏ..ఏమీ లేదాంటీ.” అన్నాడు వాడు తడబడుతూ.వాడు అలా తడబడుతుంటే, ఆమెకి చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపిస్తుంది. “ఎవరైనా తగిలారా ఈ రోజూ?” అందిఆమె. వాడు తల దించుకున్నాడు. “సరే! బోర్ కొడుతుంది. సినిమాకి పోదామా!” అంది ఆమె. వాడుచటుక్కున తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూసాడు. “ఫరవాలేదులే, మీ ఇంట్లో చెప్పను. వెళదామా!?” అంది. వాడుసరే అన్నట్టుగా తల ఊపాడు. “పద, ఎప్పుడైనా పిలిచినప్పుడు రావాలి. పిలవకుండా మాత్రం రాకూడదు.ఓకేనా!” అంది ఆమె బెదిరిస్తున్నట్టుగా. వాడు “అలాగే.” అన్నట్టు బుద్దిగా తల ఊపాడు.
ఆమె అక్కడే ఉన్న ఒక ఆటో ఎక్కింది. వాడు కూడా ఆమెతో పాటూ ఎక్కాడు. రమేష్ దగ్గర బెరుకుగా అనిపించిన తనకు, వీడి దగ్గర దబాయింపు ఎలావస్తుందో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. బహుశా తన కాళ్ళ బేరానికి వచ్చినందుకు అనుకుంటా..అనుకొని ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ వాడి వైపుచూసింది. అంతవరకూ ఆమెనే చూస్తున్న శ్రీను చటుక్కున తల తిప్పేసుకున్నాడు. ఒకసారి వాడిని పైనుండి కిందవరకూ చూసింది. లేత వయసులోఉన్నా, థియేటర్ లో ఎంత ఇదిగా నలిపాడూ వెదవా! అనుకుంది. ఆ నలుపుడు గుర్తురావడంతోనే, ఆమె నరాలన్నీ తీయగా మూలిగాయి. మనసులోనే“స్..స్..” అనుకుంది. మరింత గట్టిగా పిసికుంచుకుంటే తప్పా ఆరాటం తీరేలా లేదు ఆమెకి. ఆమె ఆ ఆరాటంలో ఉండగానే థియేటర్ కి వచ్చేసారు.కిందకి దిగి ఆటోకి డబ్బులు ఇచ్చి, శ్రీను గాడి చేతిలో డబ్బులు పెట్టి టికెట్ లు తీసుకురమ్మంది. వాడు తీసుకురాగానే, ఇద్దరూ కలసి లోపలకి అడుగుపెట్టారు. యధావిధిగా లోపల అంతా ఖాళీగా ఉంది. ఆమె లాస్ట్ రో కార్నర్ సీట్లో కూర్చుంది. వాడు ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. థియేటర్లో లైట్లు ఆఫ్అయ్యేంతవరకూ ఇద్దరూ ఏమీ మాట్లాడుకోలేదు. కొన్ని నిమిషాల తరువాత ప్రమీల అడిగింది, “రోజూ ఆ మార్కెట్లో అలానే తిరుగుతావా!?” అని. వాడుమాట్లాడకుండా తల దించుకొని కూర్చున్నాడు. వాడి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకొని, “ఫరవాలేదు, చెప్పు.” అంది. వాడు కాస్త సర్దుకొని, “అవునాంటీ..”అన్నాడు. “మ్..ఏం చేస్తుంటావూ అక్కడ తిరుగుతూ?” అంది ఆమె. వాడు చిన్నగా వణుకుతున్నాడు. “ఫరవాలేదు, ఎవరికీ చెప్పనులే..చెప్పు.” అందిఆమె. వాడు ఒకసారి ఆమె వైపు చూసి, “అమ్మాయిలను చూస్తాను.” అన్నాడు. “అమ్మాయిలనా! లేకా ఆంటీలనా!?” అంది ఆమె నవ్వుతూ. వాడుసిగ్గుపడిపోయాడు. “మ్..నిన్న లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందా!” అంది ఆమె తన చేతిని అతని తొడపై ఉంచుతూ. ఆమె చేయి పడగానే, వాడు సన్నగావణకసాగాడు. ఆమె చిన్నగా వాడి తొడపై పాముతూ, “ఇంతకీ ఆంటీలలో నీకు ఏం నచ్చుతుందీ?” అంది. వాడు జవాబు చెప్పకుండా భారంగాఊపిరిపీల్చసాగాడు. “చెప్పు ఫరవాలేదు.” అంది ఆమె. వాడు చెప్పకుండా అలాగే ఉండిపోయాడు. “పోనీ, నిన్న చాలా చోట్ల చేయి వేసావుగా…వాటిల్లోనీకేం నచ్చిందో చెప్పు.” అంది. వాడు ఆమె వైపు చూసాడు. ఆమె వాడి చేయి అందుకొని, నెమ్మదిగా తన స్థనాలపై వేసుకొని, “ఇవి నచ్చాయా!” అనిఅడిగింది. వాడు గుటకలు మింగసాగాడు. వాడి చేతి మీద చిన్నగా రాస్తూ, “ఫరవాలేదు, చెప్పరా.” అంది గుసగుసలాడుతూ. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు.ఆమె “మ్..” అని మూలిగి, “అయితే మరి వాటిని నొక్కాలని లేదా!” అంది. వాడు చిన్నగా ఊపిరిపీల్చుకొని, మృదువుగా నొక్కాడు వాటిని. ప్రమీలతమకంగా “స్..” అని, “అలా జాకెట్ మీద నుండే నొక్కుతావా!” అంది. వాడు మాట్లాడకుండా అలా వాటిని నిమురుతూ ఉండిపోయాడు. ఆమె “ఆహ్..”అని,
వాడి లేత యవ్వనపు పొగరు అండర్ వేర్ లో ఉబ్బెత్తుగా కనిపిస్తుంది. అండర్ వేర్ పైన, పొత్తి కడుపుకింద నూనూగు వెంట్రుకలు మెరుస్తున్నాయి.వాటిని చూడగానే ఒక్కసారి అక్కడ తాకితే ఎలా ఉంటుందన్న ఆలోచన వచ్చింది ఆమెకి. ఆ ఆలోచనతోనే ఆమె పేంటీలో అలజడి మొదలయ్యింది.కొద్దిగా తడి అయ్యిందేమోనన్న అనుమానం కూడా వచ్చింది ఆమెకి. “అక్కడ వాడి చెయ్యి తగిలితే ఎలా ఉంటుందీ!” అనుకుంది. అలా అనుకోగానే ఆమెనరాలన్నీ జివ్వు మన్నాయి. ఇక ఆపుకోలేక, తనలో తానే అన్నట్టుగా, “రమేష్..” అని పిలిచింది తమకంగా. వాడు ఆమెని అప్పుడు గమనించాడు. తనఒంటి పైన అండర్ వేర్ ఒక్కటే ఉందన్న స్పృహే లేదు వాడికి. ఎందుకంటే, అలా చాలా సార్లు ఆమెకి కనిపించాడు వాడు. అందుకే కేజువల్ గా “ఏంటిఆంటీ!?” అన్నాడు. “మీ..మీ అమ్మ పిలుస్తుంది.” అంది మళ్ళీ తడబడుతూ. వాడు మళ్ళీ విచిత్రంగా చూసి, “నా షార్ట్ కనబడడం లేదు ఆంటీ…”అన్నాడు వాడు బిక్కమొహం వేసి, తన వార్డ్ రోబ్ లోకి చూస్తూ. వాడి మొహం చూసి, ఒక్కసారిగా వాడు పిల్లాడన్న విషయం గుర్తుకు వచ్చింది ఆమెకు.దాంతో నవ్వు వచ్చి, ఒక అడుగు ముందుకువేసి, “నేను వెదకనా!” అంది. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు అదే మొహంతో. ఆమె నెమ్మదిగా కదిలి వార్డ్ రోబ్దగ్గరకి వెళ్ళి వాడికి ఆనుకొని నిలబడి, లోపల వెదకసాగింది. వాడు ఆమె వెనక్కి చేరి, “అన్నీ తీసేస్తే మడతలు నలిగిపోతాయని అమ్మ తిడుతుందిఆంటీ.” అన్నాడు. “పోనీ ఏం తీయమంటావో నువ్వే చెప్పు.” అంది ప్రమీల. వాడు కాస్త ముందుకు వంగి, “అదిగో, ఆ అడుగున ఉన్న షార్ట్ తియ్ ఆంటీ.”అన్నాడు. అలా ముందుకు జరగడంలో వాడి అంగం ఆమె పిరుదులను తాకింది. వాడికి ఎలా ఉందో గానీ, ఆమెకి మాత్రం ఒళ్ళు ఝల్లుమంది.మామూలు స్థితిలోనే వాడి అంగం వాడిగా ఉన్నట్టు ఉంది. “మరి లేస్తే ఎలా ఉంటుందో!” అనుకుంది ప్రమీల. అలా ఆలోచిస్తూనే, ఒక షార్ట్ ని బయటకితీయబోతుంటే, “అయ్యయ్యో! అది కాదు ఆంటీ..” అంటూ మరింత ముందుకు వంగాడు వాడు. ఆమె పిరుదుల స్పర్శ ప్రభావమో ఏమో, వాడి అంగంఊపిరిపోసుకుని, ఆమె పిర్రకు గుచ్చుకోసాగింది. మనసులోనే “మ్..” అని మూలుగుతూ, యదాలాపంగా జరిగినట్టు కాస్త వెనక్కి జరిగింది ఆమె. దాంతోవాడికి మరింత మూడ్ వచ్చింది కాబోలు, గట్టిగా వాడిగా ఆమెకి గుచ్చుకుంది వాడిది. ఆమె పిర్రల మెత్తదనం వాడికి మత్తును కలగజేస్తుంది. మరింతగట్టిగా గుచ్చాలని అనిపిస్తుంది వాడికి. మళ్ళీ ఆంటీ ఏమంటుందో అన్న భయంతో, వాడు అలాగే ఉండాలో, వెనక్కి వెళ్ళాలో తెలియని స్థితిలోపడిపోయాడు. ఆ స్థితిలో వాడు సన్నగా వణకడం ఆమెకి తెలుస్తూనే ఉంది. మెడ వెనక వాడి ఊపిరి వేడిగా కాల్చేస్తుంది. ఆమె పరిస్థితీ అలాగే ఉంది.అప్పటికప్పుడు వెనక్కి తిరిగి వాడి అంగాన్ని పట్టుకోవాలనిపించింది ఆమెకి. కానీ “తొందరపడకూడదు.” అనుకొని, గబుక్కున వాడు అడిగిన షార్ట్బయటకి తీసి, వాడి చేతిలో పెట్టి, చిన్నగా నవ్వి, బయటకు వెళ్ళిపోయింది. తన పరిస్థితి ఆంటీ గమనించిందా, లేదా అన్న డౌట్ లో ఉండిపోయాడువాడు. “గమనించి ఉంటే ఆంటీ తిట్టేది కదా, తిట్టలేదు కాబట్టి, తన విషయం బయటపడలేదు..హమ్మయ్య..” అనుకున్నాడు. గది లోంచి బయటకువచ్చిన ప్రమీలకు, ఇంకా గుండె దడగానే ఉంది. శోభనానికి సిద్దమయిన కొత్త పెళ్ళికూతురిలా ఈ అలజడి ఏమిటో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. ఈఆరాటానికి ఆమెకి ఒకపక్క నవ్వు వస్తుందీ, మరోపక్క సిగ్గేస్తుంది. ఆమెని గమనించిన కవిత నవ్వుతూ, “లోపల ఏం జరిగిందేమిటీ! అలా మెలికలుతిరిగిపోతున్నావూ!?” అంది హాస్యంగా. “ఛీ పోవే!” అంది ప్రమీల మరింత ముడుచుకుపోతూ. “మ్..నేను పోతే, నా కొడుకుని మొత్తం…” అని ఏదోఅనబోతుండగా, “అమ్మా!” అంటూ రమేష్ వచ్చాడు అక్కడకి. వాడిని చూడగానే ప్రమీల చప్పున పక్కకి వెళ్ళిపోయింది. ఆమెని చూసి రమేష్చటుక్కున తల వంచుకున్నాడు. ఆ ఇద్దరినీ చూసి కవిత సన్నగా నవ్వుకుంది. ఇక ఆమె తనని ఆటపట్టించకుండా వదలదని అర్ధమయిపోయిందిప్రమీలకు. “సరే! ఇక నేను వెళతానే..” అంది చిన్నగా. కవిత చిన్నగా పెదవి కొరుకుతూ, “అలాగే, చీకటి పడిందిగా, నా కొడుకుని తోడు తీసుకెళ్ళు,ఎందుకైనా మంచిది.” అంది కళ్ళు ఎగరవేస్తూ. “వద్దు, నేను వెళతాను.” అనేసి, గబగబా బయలుదేరింది ప్రమీల. బయటకు వచ్చిందే గానీ, ఆమెకిమొత్తం వేడెక్కిపోయి ఉంది. బలవంతంగా తనలోని సెగను కంట్రోల్ చేసుకొని, ఆటోలో ఇంటికి వచ్చేసింది. ఒంట్లో వేడికి తల పగిలిపోతుంటే, ఒక గ్లాసుడుమంచినీళ్ళు తాగి, మంచంపై పడుకుంది. అలా పడుకున్న కొద్దిసేపటికే నిద్ర పట్టేసింది. అలా ఎంతసేపు పడుకుందో తెలీదు గానీ, సడెన్ గా మెలుకువవచ్చేసింది. టైం చూసుకుంటే సాయంత్రం ఆరుంపావు అయింది. “అరే! పడుకొని అరగంట కూడా కాలేదు కదా!” అనుకుంది. ఇక పడుకున్నా నిద్రపట్టదని డిసైడ్ అయ్యి, ఏం చేయాలో తోచక, లేచి, మార్కెట్ వరకూ వచ్చింది. అటూఇటూ తిరుగుతూ ఉండగా, ఆ పక్కనే శ్రీను గాడు కనిపించాడు.వాడిని చూడగానే మళ్ళీ శరీరం వేడెక్కసాగింది. “మరోసారి వీడితో పిసికుంచుకుంటే ఎలా ఉంటుందీ?” అన్న ఆలోచన మొదలయ్యింది ఆమెలో.......... అయితే అమెని చూడగానే శ్రీనుగాడు నెమ్మదిగా జారుకోబోయాడు. అది గమనించి, “ఒరేయ్! ఆగు.” అందిఆమె. వాడు టక్కున ఆగిపోయాడు. “ఇలా రా..” అని పిలిచింది. వాడు దగ్గరకి వచ్చాడుబిక్కుబిక్కుమంటూ. “ఏంటి ఇక్కడా!?” అంది ఆమె. “ఏ..ఏ..ఏమీ లేదాంటీ.” అన్నాడు వాడు తడబడుతూ.వాడు అలా తడబడుతుంటే, ఆమెకి చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపిస్తుంది. “ఎవరైనా తగిలారా ఈ రోజూ?” అందిఆమె. వాడు తల దించుకున్నాడు. “సరే! బోర్ కొడుతుంది. సినిమాకి పోదామా!” అంది ఆమె. వాడుచటుక్కున తల ఎత్తి ఆమె వైపు చూసాడు. “ఫరవాలేదులే, మీ ఇంట్లో చెప్పను. వెళదామా!?” అంది. వాడుసరే అన్నట్టుగా తల ఊపాడు. “పద, ఎప్పుడైనా పిలిచినప్పుడు రావాలి. పిలవకుండా మాత్రం రాకూడదు.ఓకేనా!” అంది ఆమె బెదిరిస్తున్నట్టుగా. వాడు “అలాగే.” అన్నట్టు బుద్దిగా తల ఊపాడు.
ఆమె అక్కడే ఉన్న ఒక ఆటో ఎక్కింది. వాడు కూడా ఆమెతో పాటూ ఎక్కాడు. రమేష్ దగ్గర బెరుకుగా అనిపించిన తనకు, వీడి దగ్గర దబాయింపు ఎలావస్తుందో అర్ధం కావడం లేదు ఆమెకి. బహుశా తన కాళ్ళ బేరానికి వచ్చినందుకు అనుకుంటా..అనుకొని ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ వాడి వైపుచూసింది. అంతవరకూ ఆమెనే చూస్తున్న శ్రీను చటుక్కున తల తిప్పేసుకున్నాడు. ఒకసారి వాడిని పైనుండి కిందవరకూ చూసింది. లేత వయసులోఉన్నా, థియేటర్ లో ఎంత ఇదిగా నలిపాడూ వెదవా! అనుకుంది. ఆ నలుపుడు గుర్తురావడంతోనే, ఆమె నరాలన్నీ తీయగా మూలిగాయి. మనసులోనే“స్..స్..” అనుకుంది. మరింత గట్టిగా పిసికుంచుకుంటే తప్పా ఆరాటం తీరేలా లేదు ఆమెకి. ఆమె ఆ ఆరాటంలో ఉండగానే థియేటర్ కి వచ్చేసారు.కిందకి దిగి ఆటోకి డబ్బులు ఇచ్చి, శ్రీను గాడి చేతిలో డబ్బులు పెట్టి టికెట్ లు తీసుకురమ్మంది. వాడు తీసుకురాగానే, ఇద్దరూ కలసి లోపలకి అడుగుపెట్టారు. యధావిధిగా లోపల అంతా ఖాళీగా ఉంది. ఆమె లాస్ట్ రో కార్నర్ సీట్లో కూర్చుంది. వాడు ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. థియేటర్లో లైట్లు ఆఫ్అయ్యేంతవరకూ ఇద్దరూ ఏమీ మాట్లాడుకోలేదు. కొన్ని నిమిషాల తరువాత ప్రమీల అడిగింది, “రోజూ ఆ మార్కెట్లో అలానే తిరుగుతావా!?” అని. వాడుమాట్లాడకుండా తల దించుకొని కూర్చున్నాడు. వాడి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకొని, “ఫరవాలేదు, చెప్పు.” అంది. వాడు కాస్త సర్దుకొని, “అవునాంటీ..”అన్నాడు. “మ్..ఏం చేస్తుంటావూ అక్కడ తిరుగుతూ?” అంది ఆమె. వాడు చిన్నగా వణుకుతున్నాడు. “ఫరవాలేదు, ఎవరికీ చెప్పనులే..చెప్పు.” అందిఆమె. వాడు ఒకసారి ఆమె వైపు చూసి, “అమ్మాయిలను చూస్తాను.” అన్నాడు. “అమ్మాయిలనా! లేకా ఆంటీలనా!?” అంది ఆమె నవ్వుతూ. వాడుసిగ్గుపడిపోయాడు. “మ్..నిన్న లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందా!” అంది ఆమె తన చేతిని అతని తొడపై ఉంచుతూ. ఆమె చేయి పడగానే, వాడు సన్నగావణకసాగాడు. ఆమె చిన్నగా వాడి తొడపై పాముతూ, “ఇంతకీ ఆంటీలలో నీకు ఏం నచ్చుతుందీ?” అంది. వాడు జవాబు చెప్పకుండా భారంగాఊపిరిపీల్చసాగాడు. “చెప్పు ఫరవాలేదు.” అంది ఆమె. వాడు చెప్పకుండా అలాగే ఉండిపోయాడు. “పోనీ, నిన్న చాలా చోట్ల చేయి వేసావుగా…వాటిల్లోనీకేం నచ్చిందో చెప్పు.” అంది. వాడు ఆమె వైపు చూసాడు. ఆమె వాడి చేయి అందుకొని, నెమ్మదిగా తన స్థనాలపై వేసుకొని, “ఇవి నచ్చాయా!” అనిఅడిగింది. వాడు గుటకలు మింగసాగాడు. వాడి చేతి మీద చిన్నగా రాస్తూ, “ఫరవాలేదు, చెప్పరా.” అంది గుసగుసలాడుతూ. “ఊఁ..” అన్నాడు వాడు.ఆమె “మ్..” అని మూలిగి, “అయితే మరి వాటిని నొక్కాలని లేదా!” అంది. వాడు చిన్నగా ఊపిరిపీల్చుకొని, మృదువుగా నొక్కాడు వాటిని. ప్రమీలతమకంగా “స్..” అని, “అలా జాకెట్ మీద నుండే నొక్కుతావా!” అంది. వాడు మాట్లాడకుండా అలా వాటిని నిమురుతూ ఉండిపోయాడు. ఆమె “ఆహ్..”అని,
ABOUT THE AUTHOR
Hello We are OddThemes, Our name came from the fact that we are UNIQUE. We specialize in designing premium looking fully customizable highly responsive blogger templates. We at OddThemes do carry a philosophy that: Nothing Is Impossible
