ಲಂಗ ದಾವಣಿ ಹುಡುಗಿಯ ಜೊತೆ ಚಕ್ಕಂದ

ಬಹಳಷ್ಟು ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗರಿಗೆ ಚೆಲ್ಲು ಚೆಲ್ಲು ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಏನೊ ಕಸಿವಿಸಿ. ಪಾಪ! ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಹೇಳಿ. ಅವರ ವಯಸ್ಸು ಏನಲ್ಲ ಮಾಡಿಸುತ್ತದೆ ಗೊತ್ತ? ಹದಿನೆ೦ಟು ಮತ್ತು ಹತ್ತೊ೦ಬತ್ತರ ವಯಸ್ಸು ಬಹಳ ಕಿಲಾಡಿ ವಯಸ್ಸು! ಹುಡುಗರ ಚ೦ಚಲ ಮನಸ್ಸು ಸು೦ದರ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಅರಸಲು ಶುರು ಮಾಡತ್ತದೆ! ರಾತ್ರೆ ಬೀಳುವ ಕನಸ್ಸುಗಳು ಬಹಳ ವರ್ಣಮಯ ಮತ್ತು ಬಹಳ ಕಾಮಯುಕ್ತ! ಆದರೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತಿದುದೇ ಲಂಗ ದಾವಣಿ ಹುಡುಗಿಯರು. ಬೇರೆ ಬಟ್ಟೆ ಬರೆ ಇನ್ನೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ.

ಅಂತಹ ಒಂದು ಕಥೆಯನ್ನ ನಿಮಗೆ ಹೇಳೋದಿಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ಕಾಲೇಜು ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿರ ಬಹುದು. ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗಲೆಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿ ಕೂತಿರಲೂ ಬಹುದು. ಹುಡುಗಿಯರ ಜೊತೆ ಚಕ್ಕಂದ ಆಡದೇ ಇದ್ದರೂ ಆಡೋರನ್ನ ನೋಡಿರಲೂ ಸಾಧ್ಯ. ಸಾಧ್ಯವೇನು, ನೋಡೇ ನೋಡಿರ್ತೀರ. ನೀವು ಚಕ್ಕಂದ ಆಡಿರಲೂ ಬಹುದು. ಈ ಕಥೆ ನಿಮ್ಮ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳನ್ನ ಎಚ್ಚರಿಸಿದರೆ, ಈ ಕಥೆ ಸಾರ್ಥಕ. ಇದರಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲಾ ಪಾತ್ರಗಳು ಕಾಲ್ಪನಿಕ. ಕಥೆ ನಿಜವೇ ಆಗಿದ್ದರೂ ಹೆಸರು, ಸ್ಠಳ ಮತ್ತು ಸಮಯ ಬದಲಾಯಿಸಿದ್ದೇನೆ.

೩೦-೪೦ ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ವಿಷಯ. ಆಗ ಬೆಂಗಳೂರು ಇಷ್ಟು ಬೆಳೆದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆವಾಗೊಂದು ಈವಾಗೊಂದು ವಾಹನ, ಅಪರೂಪಕ್ಕೊಂದು ಬಿ.ಟಿ.ಎಸ್ ಬಸ್ಸು. ಅದೂ ಒಂದೋ ಪೂರ್ತಿ ಖಾಲಿ ಅಥವಾ ನೊಣ ತೂರೋದಕ್ಕೂ ಆಗದಷ್ಟು ತುಂಬಿ ತುಳುಕಾಡುವಷ್ಟು. ರಸ್ಥೆಗಳು ಎಷ್ಟು ಖಾಲಿ ಅಂದರೆ ಕ್ವೀನ್ಸ್ ರೋಡಿನಲ್ಲಿ ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಸೈಕಲ್ ಓಡಿಸುವಷ್ಟು. ಈಗ ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿರ ಬೇಕಲ್ಲವೇ ಆಗಿನ ಬೆಂಗಳೂರು. ಈಗ ಊಹಿಸುವುದಕ್ಕೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದಷ್ಟು ತನ್ನ ತನ ಕಳೆದು ಕೊಂಡ ಬೆಂಗಳೂರನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಮುಲವಾಗುತ್ತೆ.

ಆಗಿನ ಹುಡುಗಿಯರೂ ಅಷ್ಟೇ. ಲಂಗ ದಾವಣಿಯೇ ಫ್ಯಾಶನ್. ಚಟ್ಟೇಕಾರರು ಸ್ಕರ್ಟ್ ಹಾಕೋದುಂಟು. ಅದೂ ಸಂಭಾವಿತರಾಗಿ ದೇಹ ಮರೆಸಿರುವ ಬಟ್ಟೆಗಳು. ಕಾಲು ಕಾಣುವುದಕ್ಕೂ ಬಗ್ಗಿ ನೋಡ ಬೇಕು. ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಾವು ಬಟ್ಟೆ ಮೇಲೆ ಸೌಂದರ್ಯ ಅಸ್ವಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ನಮಗೆ ಅವಳ ಮೊಲೆ ಗಾತ್ರ, ಮೊಲೆಯ ವಿವರಗಳ ಜೊತೆ ಜೊತೆ ಕಟಿಯ ರೂಪ, ತಿಕದ ಆಕಾರ, ತುಲ್ಲಿನ ಆಳತೆ ಎಲ್ಲವೂ ತಿಳಿದು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ಅನುಭವಿಗಳಾಗಿದ್ದೆವು. ಮುಖ ನೋಡಿ ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಕೂದಲಿದೆಯೇ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂದು ಪಂದ್ಯ ಕಟ್ತಾ ಇದ್ದೆವು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಲ ಪಂದ್ಯ ಹಾಗೇ ಉಳಿದು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು ಯಾಕೆಂದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹುಡುಗಿಯರು ಮಾತಿನ ಮೇಲೆ ಮುಂದುವರೀತಾ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಕೆಲವರು ನಮ್ಮ ಮುಂದುವರಿಯೋದು ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಪಂದ್ಯಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಕೂಡ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪದ್ಮಾವತಿಯ ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಕೂದಲು ಇದೆಯೇ ಅಥವಾ ಕೆರೆದಿದ್ದಾಳೆಯೇ ಎನ್ನೋ ಪಂದ್ಯಕ್ಕೆ ಶಾರದ ಸಾಥ್ ನೀಡುವಳು. ವಿಷಯ ತಿಳಿದು ನಮಗೆ ತಿಳಿಸೋದು ಅವಳಿಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು. ಈ ತರ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಊಹಿಸಿರುವ ವಿಷಯ ನಮ್ಮ ಅರಿವಿಗೆ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು.

ಆಗ ತಾನೇ ಮೀಸೆ ಮೊಳೆಯುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ಮೀಸೆ ಮೊಳೆಯುವಾಗ ಮತ್ತು ಮೊಳೆ ಬೆಳೆಯುವಾಗ ಕಣ್ಣು ಕಾಣೋಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಗಾದೆಯಂತೆ ನಮಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ಕಾಣ್ತಾ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೊಲೆ ನಮಗೆ ಸರ್ವ ಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ. ಉಳಿದವೆಲ್ಲಾ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರಕವಾಗಿದ್ದು ಅಥವಾ ಪೂರಕವಾಗಿದ್ದು. ಮೊಲೆ ನೋಡುವ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ನಮ್ಮ ಲೆಕ್ಚರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಮೊಲೆ ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಅವಳಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದೆಯೇ, ಮಕ್ಕಳಾಗಿದೆಯೇ ಅಂತ ಕೂಡ ಹೇಳುವಷ್ಟು ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಇಷ್ಟು ಸಮಯ ನಾವು ನಮ್ಮ ಪಾಟಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲೇ ಯಾಕೆ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲೇ ಮೊದಲ ದರ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆವೋ ಏನೋ.

ವಿವರ ಬಹಳ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಇನ್ನು ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ. ನಾನು ಬಯ್ಯಪ್ಪನ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣ ಶೇಷಾದ್ರಿ ಪುರದಿಂದ…. ಹೀಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಎಲ್ಲಾ ಮೂಲೆಗಳಿಂದ ನಮಗೆ ಸಂಬಂಧ ಏರ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು. ನಾವು ಮೊದ ಮೊದಲು ಕೇವಲ ನೋಡೋದ್ರಲ್ಲೇ ಕಾಲ ಕಳೀತಾ ಇದ್ವಿ. ಆದರೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಸೆಕ್ಸ್ ಎಳೆದು ತಂದೋಳು ಮಂಜುಳ, ಮಂಜುನಾಥ ನಗರದ ಬಜಾರಿ ಹೆಣ್ಣು. ನಮ್ಮದ ಕಾಮದ ರೊಟ್ಟಿ ಜಾರಿ ತುಪ್ಪಕ್ಕೆ ಇವಳೇ ಬೀಳಿಸಿದ್ದು. ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೂ ಸಾಥ್ ನೀಡಿ ನಮ್ಮ ಸೆಕ್ಸ್ ನ ಅರಂಗೇಟ್ರಂ ನಡೆಸಿ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಮೊದಲ ಬಾಣಂತನದವರೆಗೂ ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಇದ್ದ ನಿಜವಾದ ಸೆಕ್ಸ್ ಟೀಚರ್. ಅದು ನಡೆದದ್ದು ಹೀಗೆ.

ನಮ್ಮದು ಮೈಸೂರು ಬ್ಯಾಂಕ್ ವೃತ್ತದ ಹತ್ತಿರ ಇರೋ ಕಾಲೇಜು. ಹೆಸರು ಹೇಳೋಲ್ಲ. ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ದೇ ಎರಡು. ನೀವೇ ಊಹಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಿ. ಮಂಜುಳ ಮಂಜುನಾಥ ನಗರದಿಂದ ಬಸ್ಸು ಹಿಡಿದು ಮೆಜೆಸ್ಟಿಕ್ ಗೆ ಬಂದು ಅಲ್ಲಿಂದ ನಡ್ಕೊಂಡು ಮೈಸೂರ್ ಬ್ಯಾಂಕಿಗೆ ಬರ್ತಾ ಇದ್ಲು. ಕೆಲವೊಂದು ಸಲ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಅವಳ ಜೊತೆ ಸೇರೋದುಂಟು. ನಾನು ವಿರೋದ ದಿಕ್ಕಿನಿಂದ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದರಿಂದ ಈ ಕೆಲಸ ಸಾಧ್ಯ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಜೊತೆ ಜೊತೆ ಬರೋ ಇವರು ಮಾತು ಕಥೆ ಆಡ್ತಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಗಾಂಧಿ ನಗರದ ಪಾರ್ಕ್ ನಲ್ಲಿ ಕೂರ್ತಾ ಇದ್ರು. ಹಾಗೇ ಅವರಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹ ಬೆಳೀತು. ಬೆಳೀತಾ ಬೆಳೀತಾ ಸ್ನೇಹ ಕೆಂಪೇಗೌಡ ಟಾಕೀಸಿನಲ್ಲಿ ಮಾರ್ನಿಂಗ್ ಶೋ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಸಿನೆಮಾ ಅಥವಾ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಕೊಳೆತ ಮಲಯಾಳಂ ಸಿನೆಮಾ ನೋಡುವಷ್ಟು ಬೆಳೀತು. ಅವಳ ಮಾಮೂಲು ಸ್ನೇಹಿತ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣ. ಅವನೋ ಪುಕ್ಕಲು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನನ್ನೂ ಕರೆಯೋದಿಕ್ಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಂಟು ಗಂಟೆಗೆ ಕಾಲೇಜಿಗಾಗಿ ಮನೆ ಬಿಡ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಸ್ಪೆಶಲ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಕಾರಣ ಹೇಳಿ ಏಳು ಗಂಟೆಗೆ ಹೊರಡ ತೊಡಗಿದೆ. ಲಂಗ ದಾವಣಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಅಯಸ್ಕಾಂತದಂತೆ ಎಳೆಯ ತೊಡಗಿತ್ತು.

ಥಿಯೇಟರ್ ನಲ್ಲಿನ ನಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆ ಮುಂದಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ….